No dobra. Tyle się dzieje a ja nie piszę. Dlaczego nie piszę? Bo nigdy nie pisałem! A tyle się dzieje…. No więc piszę.
Wczoraj opijaliśmy zakup uroczej kopii obrazu Łempickiej. Uroczej- to złe słowo. Nie może być coś urocze jak ma powierzchni dwa metry na metr jeden. To jest duże a nie 
urocze. Za to ją pokochaliśmy od razu. Przyjechała znajoma scenarzystka ze znajomym (ten po debiucie książkowym). Wyglądali na szczęśliwych. Jedno jest pewne co by się nie działo, mają o czym gadać. To już dużo. Wpadli też znajomi dwoma synami. Jeden już w pozycji pionowej, drugi pełza a właściwie się czołga. Tak nawiasem mówiąc perfekcyjne czołganie. Karpie spały a rodzice balowali jak znalazł. I mogłoby być tak fajnie. Bawiliśmy się do czwartej rano. Siostra Margot twierdzi, że jak na obsługę za dużo piję. Pijana obsługa- przecież to norma. Jak w socjalizmie! Jak za młodych lat. Impreza fajna, ale byłaby lepsza gdyby było nie 6 osób a 12. No właśnie ! Dlaczego tak mało wiary przyjeżdża. ( w tej formie spytaliby poznaniacy-jak Jaś z Poznania, czyli po poznańsku Janusz)
Siostra Margot mówi, że za mało się reklamujemy. Przecież jesteśmy w tych całych Internetach-kto chce to do nas trafi. Rację ma o tyle, że nie mówimy co tu się dzieje. Opowiadamy dyrdymały co możemy robić (warsztaty, kuligi i inne duperszwance) a nie piszemy co tu się dzieje na co dzień. Za to podajemy cennik. Ludzie maja płacić to wiadomo, ale niech wiedzą, ze tu są świetne imprezy.
Wczoraj było czterech gości ważyli: najcięższy 165kg. Grali w brydża 6 robrów i cztery litry wódki. W brydża to może oni nie SA najmocniejsi ale gdyby tak z nich czwórkę bobslejową zrobić, to było by coś.
Były też trzy dziewczyny w wieku 25 lat lat-odpocząć od zgiełku stolicy, wyspać się i pospacerować. Zrobiłem im na drogę klasyczny prowiant. Kanapka z serem i ogórkiem, jabłko i herbata z cytryną.
Trochę duże dziewczyny w naszej puszczy pogubiły się , ale wróciły zadowolone, rumiane. Wieczorem napiły się nalewki z nami , chichrały przy tej czynności wielce. Rano spóźniły się na śniadanie, ale nadal zadowolone udały się do pracy –do miasta.
